“The Rise And Fall Of American Kitsch” is de titel van het zevende album in de amper tien jaar oude carrière van de Amerikaanse country- en Americana-zangeres en songschrijfster Karen Jonas uit Fredericksburg, Virginia. Zij debuteerde tien jaar geleden in 2014 met haar album “Oklahoma Lottery” waarna de volgende platen dus tegen het ritme van bijna één album per jaar volgden. Zo verscheen nummer twee “Country Songs” in 2016, “Butter” in 2018, “Lucky, Revisited” midden 2019 en in de zomer van 2020 kreeg u op deze pagina’s nog een door mij neergepende lovende recensie te lezen over haar album “The Southwest Sky And Other Dreams”. Haar laatste plaat “The Restless” uit de lente van 2023 heb ik destijds gemist omdat ons ‘Rootstime’-opperhoofd Freddy toen de rol van recensist op zich had genomen.

Deze nieuwe plaat van Karen Jonas kwam dus wel terug bij ondergetekende terecht en daar ben ik blij om want deze zangeres en haar muziek passen perfect in mijn muzikale smaak. De afwisseling van uptempo alt.countryliedjes en zeemzoete ballads zorgt voor een perfecte mix aan Americana-nummers. We proberen dat even duidelijk te illustreren via de drie video’s bij deze recensie: eerst is er de single en lekker swingende albumopener “Rich Man’s Valley” (inclusief gejodel), gevolgd door de emo-pianoballad “Gold In The Sand” en het al even emotionele bluesy afscheidsliedje “Mama’s Gone”.

Veel muziekliefhebbers zullen deze rootsy countrysound catalogeren onder de noemer ‘smartlappen’ oftewel zoals Karen Jonas ze zelf als ‘American Kitsch’ bestempelt, maar als die songs goed gemaakt worden dan kunnen we dergelijke nummers toch wel appreciëren. En goed gemaakt zijn ze door Karen Jonas in de ‘Cue Recording Studio’ in Falls Church, Virginia, samen met haar sinds lange tijd muzikale partner Tim Bray op gitaren, Benji Porecki op piano en orgel, Bobby Hawk op viool, Ahren Buchheister op pedal steel, Seth Morrissey op basgitaar en Ben Tufts op drums.

Natuurlijk zijn er ook wel enkele liedjes op dit album die wat minder in onze smaak vallen zoals “Plastic Pink Flamingos”, “Call Dr. Nick” of de ‘spoken word’-titeltrack “American Kitsch”. Maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door swingende tracks als het door stevig gitaar- en blazerswerk gekleurde “Four Cadillacs”, “Black Jacket / Red Guitar”, “Online Shopping” en de aan werk van Dolly Parton herinnerende albumafsluiter “Buy”. Maar onze absoluut favoriete song op deze plaat is “Let’s Go To Hawaii”, een sentimentele tearjerker à la carte die we hier zeker nog vaak door de stereo zullen laten weergalmen.

(valsam)